Λάνγκλοτζ, Ερνστ

(Ernst Langlotz, Ρόνεμπουργκ 1895 – 1978). Γερμανός αρχαιολόγος και πανεπιστημιακός. Διετέλεσε καθηγητής της αρχαιολογίας στα πανεπιστήμια της Ιένα (1931), της Φρανκφούρτης (1933) και της Βόνης (1941-63) και συγκαταλέγεται στους βαθύτερους γνώστες της ελληνικής γλυπτικής και κεραμικής. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα ασχολήθηκε επίσης με την τέχνη της Μεγάλης Ελλάδας. Έγραψε πολυάριθμα έργα, τα σημαντικότερα από τα οποία τιτλοφορούνται: Σχολές της ελληνοαρχαϊκής γλυπτικής (1927), Το πρόβλημα του Φειδία (1947), Η τέχνη της Μεγάλης Ελλάδας κ.ά.